Allen die vallen – de vergelijking

Auteur: Samuel Beckett
Plot: De oude mevrouw Rooney is op weg naar het station, om haar man Dan af te halen, die blind is. Onderweg komt ze verschillende mensen tegen, waaronder de voerman, van wie de ezel niet verder wil. Ze voelt zich zo oud, zo moe, ze zou willen neervallen op de grond – maar ze moet verder. Ze krijgt een lift aangeboden van Mr. Slocombe…
Van dit werk van Samuel Beckett werden twee hoorspelen gemaakt, met 40 jaar verschil. Het is interessant om ze te vergelijken.

Voor wat het waard is mijn conclusies:

–  Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar de oudste versie, al is het maar om de grandioze vertolking van Mien van Kerckhoven-Kling in de rol van de oude Mrs. Rooney. Het duurt even vooraleer je je kan inleven in de stem van Denise De Weerdt als vertolkster van de oude dame; haar stem, die ze opzettelijk schril laat klinken, doet me eerder denken aan een magere vrouw, terwijl Mrs. Rooney zich “een hoop vet” noemt – en Mien Van Kerckhoven-Kling met haar stem zo’n dame ook neerzet.

– De rol van Dan, de blinde man van Mrs. Rooney, vind ik dan weer beter vertolkt door Jo De Meyere. Maar ja, ik heb nu eenmaal een voorliefde voor die acteur…

– De Vlaamse versie duurt veel langer dan de Nederlandse (1:27 tegen 1:04). Wat enerzijds te verklaren valt door de inleiding, maar ook door het feit dat bij de regie van de Vlaamse versie gekozen werd voor stiltes tussen de zinnen, die soms (vooral in het begin) erg gekunsteld aanvoelen.  Pas na een tijd krijgt het hoorspel wat meer tempo.

– Wat achtergrondgeluiden betreft: bij de NL versie komen ze natuurlijker over, maar als ik de inleiding van de BRT versie goed begrepen heb, was het misschien de bedoeling dat zij meer gekunsteld overkwamen. Je hoort de vogels bijvoorbeeld niet voortdurend fluiten, enkel wanneer het in het stuk te pas komt. En de regen hoor je ook niet voortdurend vallen.

Maar wat vind jij ervan?

In de volgende postings vind je de hoorspelen ter vergelijking